«Zaintzaile Migratuak, gure Iparraldeko Hegoaldea». Esango dizugu…
Ikerketa-prozesu baten ondoren, «Zaintzaile Migratuak, gure Iparraldeko Hegoaldea» izeneko IEPH-a eskuratu genuen. Parte hartzeko tresna horren gomendioetan, «harrera-gizartea sentsibilizatu beharra zegoen, etxeko eta zaintzako emakume langileek jasaten duten arrazakeria eta askotariko diskriminazioa desagerrarazteko».
Horri ekin diogu, bada, adineko emakumeekin topo egiteko ilusioarekin, hain zuzen ere, patriarkatuaren aginduz bizitza osoan zehar doako zaintza-lanak egin dituztenekin. Horregatik, lan-merkatuak baztertu eta prekarizatu ditu. Orain, azken txanpan, zaintzak behar eta jasotzen dituzte pertsona horiek; doan (familien aldetik, gehienetan alaben aldetik) edo zaintzak kontratatzen dituzte (emakume maigratzaileak normalean; arrazoi soziopolitikoengatik, pobreziagatik edo jazarpenagatik beren herrialdeetatik ospa egiten dutenak). Horri buruzko pentsamolde kolektiboko gune bat sortzeko, Vitoria-Gasteizko 5 Bizani planteatu diegu gai honi buruzko tailerra egitea: zer ezkutatzen dute zainketek?
Zaramagako Bizanean izan gara, eta bertan aurkitu ditugu pertsona aktiboak, informatuak, pentsamendu irekikoak eta solidarioak, etxeko eta zainketako langileen errealitatearekin konprometituta daudenak eta jasan behar izan duten zaintza-rolarekin kritikoak direnak. Gainera, nork bere burua zaintzeko ekimen propioak sortzeko interesa dute, erakundeek huts egin dietela sentitzen baitute. Horregatik, Maitelanen esperientzia aurkezten dizuegu datozen urteetan sakontzea espero duguna.
Eta Pilarreko Bizanean jarraitu genuen. Bertan aurkitu genuen taldean, gehienak feminizatuta eta zorionekoak ziren eta etxeko lanaren gogortasuna ezagutzen zuten. Eskerrak eman zizkiguten gai horiei heltzeagatik, horien inguruan berba egin ahal izateko.
Enarak koop-entzako eta Bidezko Merkataritza eta Kontsumo Arduratsuko Sarearentzako (Zentzuz) erronka bat da aditzera ematea emakumeok eta emakume migratzaileok ez diogula elkarri aurka egin behar, ez eta «zapalkuntza-borrokarik egin behar ere».
Aitzitik, bat egin eta gure bizitzak prekarizatu ez daitezela eskatu behar dugu, eta zaintzak politika publikoen erdigunean egon behar duela eta pertsonak artatzea, zaintzea eta duintzea gobernuen erantzukizuna dela aldarrikatu behar dugu. Inor prekarizatu gabe, zehazki, emakumeen bizitza.
Gogo handia dugu lanarekin jarraitzeko eta Judimendiko, San Martingo eta Abetxukoko Bizanak bisitatzeko. Ez dakigu zer gogoeta kritiko irakatsiko dizkiguten pertsona nagusiek beren auzoan osatu duten talde zoragarri horiek.
Goazen!
